Συγγραφέας: Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Σελίδες: 400
Εκδόσεις: Δυάς εκδοτική
Η ύπαρξη της έρμαιο της τύχης… η ζωή της ένας στρόβιλος, μια πάνω μια κάτω, ακριβώς όπως στο όνειρο που την προειδοποίησε για τα γινόμενα στα δεκαέξι της.
Οι αλλαγές καταιγιστικές, συνεχείς και εναλλασσόμενες, και η κορύφωση του δράματος απάνθρωπη κι ανελέητη.
Έγκλημα σώματος και ψυχής από κείνα που αφήνουν σκληρή και άσβεστη την χαρακιά του μίσους στην κορύφωση τους… που δεν επιτρέπουν στην ψυχή κανένα παράθυρο ανοιχτό για την κάθαρση.
Αυτή είναι η ζωή της Αρετής. Της γυναίκας που κάτω από τις πιο περίεργες συνθήκες γνώρισε τα πάντα:
Τη φτώχεια, τα πλούτη, την δόξα, την εξουσία, τον έρωτα, το μίσος και την καλοσύνη, περιμένοντας μονάχα μία στιγμή. Την στιγμή της εκδίκησης.
Κοίτα όμως που…
«…Τι περίεργα λοιπόν που λειτουργεί το σύμπαν τελικά!
Ο ξενώνας κακοποιημένων γυναικών «Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ» που δημιουργήθηκε με τα λεφτά του Νικόλα Αργυρόπουλου, στάθηκε όντως για την Αρετή η πραγματική διαφυγή καθώς τα χρήματα των ανθρώπων που την κατέστρεψαν στο γύρισμα του κύκλου την αποζημίωσαν κιόλας.
Ο ξενώνας έγινε για την Αρετή η πραγματική αποζημίωση… όπως ακριβώς το προέβλεψε και ο Πέτρος, του οποίου η ιδέα και η επίβλεψη στάθηκαν άκρως σημαντικά για την υλοποίηση αυτού του μεγαλεπήβολου σχεδίου!
Ως τότε, ως τη στιγμή της δημιουργίας του δηλαδή, δυο πράγματα μόνο είχαν τη δύναμη να ανακουφίζουν την Αρετή από τους εφιάλτες της, αλλά όχι να τους εξαφανίζουν.
Η αγάπη του Πέτρου και η δουλειά της.
Η αγάπη του Πέτρου ήταν το λιμάνι της, εκεί που μπορούσε χωρίς φόβο κανένα να βγάλει το αληθινό της πρόσωπο, το πρόσωπο ενός παιδιού που καταστάσεις κι άνθρωποι λεηλάτησαν ανελέητα τη παιδικότητα του.
Δίπλα στον Πέτρο γινόταν πάλι παιδί, στη δουλειά της όμως γίνονταν σκληρή σαν πέτρα!
Μάλιστα, ήταν τόσο κάθετη, τόσο αδελέαστη κι ανεξαγόραστη, που στους δημοσιογραφικούς κύκλους δεν την συναντούσες διαφορετικά παρά μονάχα με το όνομα «Σκύλα».
Την πένα αυτής της γυναίκας που έπεφτε σαν λίβελος στη κάθε αδικία, από τη πιο μικρή μέχρι τη πιο μεγάλη, την έτρεμαν κι απεύχονταν την κόψη της οι πάντες…»
Σύντομα κοντά σας!!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχοντας πάρει μια γερή δόση επί του θέματος από την ίδια την Ρίκη και γνωρίζοντας την γραφή της,το συστήνω με το χέρι στην καρδιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοτάξιδο και να γνωρίσει μεγάλη επιτυχία!!
Κρητικιά μου, έβαλες τις μοίρες μπροστά μου, δεν υπάρχει παραμύθι, δεν θα βρω κανένα κουκι και ρεβύθι, έμπειξες βαθειά το μαχαίρι, από τις πρώτες σελίδες σου, έχω λίγο μέλλον μέχρι το τέλος, ένα είναι σίγουρο, ότι θα το διαβάσω απνευστί, ακριβώς επειδή θίγει ένα θέμα, που μαστίζει χρόνια? αιώνες? την μεγαλύτερη πληγή που μπορεί να βιώσει, ένα παιδί. Καλοτάξιδο κορίτσι μου. Έτσι κι αλλοιώς ,ποτέ δεν με έχεις απογοητεύσει. Πόσο μάλλον όταν θίγεις ένα καυτό θέμα, που ανέκαθεν αντιμετωπιζόταν με προκατάληψη, με κρυφικισμό, αφήνοντας αιματηρά στήγματα μόνο στην ψυχή του θύτη. Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια, και καλώς την θήγεις, έτσι ωμά, χωρίς περιτά λόγια, μα μόνο με αλήθειες, αυτές που οι περισσότεροι καλύπτουν κάτω από πέπλα σιωπής και δυστυχίας, για τα ίδια τα θύματα. Καλή επτυχία από καρδιάς. Β.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφή